VAKANTIE
6 augustus 2017
4 augustus
Een dag voor aan het strand. Op naar Ramena dat is ongeveer 45 min over een hobbelige weg. Een klein dorpje aan de zee. Hier zij 3 baaien (rrois baies) waar je naar toe kan lopen en dan genieten van het uitzicht vanaf het eiland over de zee. De ochtend begon wat langzaam na een avondje stappen gisteren In Diego, maar rond de lunch waren we dan toch echt op het strand. Hoe toevallig kwamen we daar ook de Franse mensen tegen van gister avond. Maar wij gingen met onze auto naar de eerste baai. Om vanaf daar verder te lopen. Wat een uitzicht en wat een golven. Het is een lekker stuk wandelen langs de stranden en over de stukjes eiland. En je komt gewoon niemand tegen. Bij de tweede baai besloten we om lekker te gaan zwemmen. Handdoekje uit en genieten van het water. De golven en stroming was alleen best wel sterk dus gingen we niet al te ver. Natuurlijk zijn er ook veel foto's gemaakt op deze gave plek. Rond 4 uur zijn we terug gelopen en werden we zowat weg geblazen van het strand. Eenmaal in de auto reden we terug naar het begin waar kleine restaurantjes op het strand zijn voor ons avond eten. Maar halverwege de lastige weg stond een auto stil met 2 vaza's, blanke mensen. Ze hadden een lekke band en waren ingegraven in het zand. Onze chauffeur ging even kijken en kwam toen terug naar ons. Of we even willen helpen duwen,.... Natuurlijk doen we. Maar helaas kwam de auto niet verder. We besloten om verder te rijden en hulp te gaan halen voor ze. Het werd tenslotte al donker. Voor ons was het ook spannend want wij hebben deze vakantie ookal een aantal keer een lekke band gehad en dat willen we niet nog eens. Het eten op het strand was super lekker. Rijst met vis natuurlijk! Eenmaal op de terug weg naar her hotel waren we allemaal flink moe. En daar op de terug weg kwamen we de mensen tegen die vast zaten. Gelukkig zijn ze er dus uitgekomen. Al hebben ze daar wel een paar uur gestaan. Eenmaal in het hotel hadden we eindelijk een warme dus na ruim 4 weken en was het tijd om te slapen.
5 augustus
We hebben besloten om nog een dagje op het strand te blijven. We gaan met een zeilbootje naar Amerald Island. We vertrokken redelijk vroeg in de morgen. Eenmaal aangekomen in Ramena konden we snel aan de zeilboot aan boord. De tocht was magisch. We vaarde langs het eiland en de stranden. Langs andere eilandjes en ineens was het water zo turquoise, niet te geloven. Na ongeveer een uurtje varen kwamen we bij het magische eiland. Wat een plaatje. Zo genomen uit de film. Witte stranden, blauw helder water, zeilbootjes en rieten hutjes. Prachtig. Hier zijn we de hele dag geweest om te zwemmen. Helaas hadden we geen snorkels en zwemflippers, maar het was ook vloed dus het koraal was ver weg. Maar dat kon de pret niet drukken. Na een lunch met vers gevangen vis konden we nog een tijdje lekker rustig aan doen op het strand. Rond een uur of 3 zijn we terug gaan vragen. Het mooie was dat de gidsen van de boot ons een zeil gaven en zeiden dat we dit over ons heen moesten doen. We lachten ze een beetje uit want de heen reis was ook prima zonder veel water. Maar eenmaal vertrokken werd het ons duidelijk. De zee was ineens veel woester en de zon was er vandoor. De golven waren soms zo hoor. En het mooie was dat het ziel een enorm gat had, dus droog waren we niet echt. Na een tijdje was het tijd om de motor uit te zetten en het zeil te hijsen. Maar naar nog geen 1 minuut brak het zeil. Dus, dat ging lekker. Zaten we daar op zee haha. Dan het motortje weer aan. Duurde wat langer maar we zijn veilig aangekomen. Het was een bijzondere dag die we afsloten in ons favoriete restaurant hier een Italiaan.
6 augustus
Een zware nacht. Ergens hier is er een feestje met garde muziek. De hele nacht. Nu om half negen nog steeds. Helaas slecht geslapen. Vandaag gaan we naar Amber Mountain, een National Park. Hier gaan we een hike maken. Ben erg benieuwd. Ook kan het zijn dat dit de laatste plek is met WiFi en internet. Maar ik houd jullie op de hoogte als het er weer is.
Groetjes en een hele dikke kus.
Een dag voor aan het strand. Op naar Ramena dat is ongeveer 45 min over een hobbelige weg. Een klein dorpje aan de zee. Hier zij 3 baaien (rrois baies) waar je naar toe kan lopen en dan genieten van het uitzicht vanaf het eiland over de zee. De ochtend begon wat langzaam na een avondje stappen gisteren In Diego, maar rond de lunch waren we dan toch echt op het strand. Hoe toevallig kwamen we daar ook de Franse mensen tegen van gister avond. Maar wij gingen met onze auto naar de eerste baai. Om vanaf daar verder te lopen. Wat een uitzicht en wat een golven. Het is een lekker stuk wandelen langs de stranden en over de stukjes eiland. En je komt gewoon niemand tegen. Bij de tweede baai besloten we om lekker te gaan zwemmen. Handdoekje uit en genieten van het water. De golven en stroming was alleen best wel sterk dus gingen we niet al te ver. Natuurlijk zijn er ook veel foto's gemaakt op deze gave plek. Rond 4 uur zijn we terug gelopen en werden we zowat weg geblazen van het strand. Eenmaal in de auto reden we terug naar het begin waar kleine restaurantjes op het strand zijn voor ons avond eten. Maar halverwege de lastige weg stond een auto stil met 2 vaza's, blanke mensen. Ze hadden een lekke band en waren ingegraven in het zand. Onze chauffeur ging even kijken en kwam toen terug naar ons. Of we even willen helpen duwen,.... Natuurlijk doen we. Maar helaas kwam de auto niet verder. We besloten om verder te rijden en hulp te gaan halen voor ze. Het werd tenslotte al donker. Voor ons was het ook spannend want wij hebben deze vakantie ookal een aantal keer een lekke band gehad en dat willen we niet nog eens. Het eten op het strand was super lekker. Rijst met vis natuurlijk! Eenmaal op de terug weg naar her hotel waren we allemaal flink moe. En daar op de terug weg kwamen we de mensen tegen die vast zaten. Gelukkig zijn ze er dus uitgekomen. Al hebben ze daar wel een paar uur gestaan. Eenmaal in het hotel hadden we eindelijk een warme dus na ruim 4 weken en was het tijd om te slapen.
5 augustus
We hebben besloten om nog een dagje op het strand te blijven. We gaan met een zeilbootje naar Amerald Island. We vertrokken redelijk vroeg in de morgen. Eenmaal aangekomen in Ramena konden we snel aan de zeilboot aan boord. De tocht was magisch. We vaarde langs het eiland en de stranden. Langs andere eilandjes en ineens was het water zo turquoise, niet te geloven. Na ongeveer een uurtje varen kwamen we bij het magische eiland. Wat een plaatje. Zo genomen uit de film. Witte stranden, blauw helder water, zeilbootjes en rieten hutjes. Prachtig. Hier zijn we de hele dag geweest om te zwemmen. Helaas hadden we geen snorkels en zwemflippers, maar het was ook vloed dus het koraal was ver weg. Maar dat kon de pret niet drukken. Na een lunch met vers gevangen vis konden we nog een tijdje lekker rustig aan doen op het strand. Rond een uur of 3 zijn we terug gaan vragen. Het mooie was dat de gidsen van de boot ons een zeil gaven en zeiden dat we dit over ons heen moesten doen. We lachten ze een beetje uit want de heen reis was ook prima zonder veel water. Maar eenmaal vertrokken werd het ons duidelijk. De zee was ineens veel woester en de zon was er vandoor. De golven waren soms zo hoor. En het mooie was dat het ziel een enorm gat had, dus droog waren we niet echt. Na een tijdje was het tijd om de motor uit te zetten en het zeil te hijsen. Maar naar nog geen 1 minuut brak het zeil. Dus, dat ging lekker. Zaten we daar op zee haha. Dan het motortje weer aan. Duurde wat langer maar we zijn veilig aangekomen. Het was een bijzondere dag die we afsloten in ons favoriete restaurant hier een Italiaan.
6 augustus
Een zware nacht. Ergens hier is er een feestje met garde muziek. De hele nacht. Nu om half negen nog steeds. Helaas slecht geslapen. Vandaag gaan we naar Amber Mountain, een National Park. Hier gaan we een hike maken. Ben erg benieuwd. Ook kan het zijn dat dit de laatste plek is met WiFi en internet. Maar ik houd jullie op de hoogte als het er weer is.
Groetjes en een hele dikke kus.
Wat een belevenis
Het zal inderdaad wel erg mooi zijn dat water
En de rest
Dat is niet zo fijn
Als je geen Internet zal hebben
Maar jessica ik zal zeggen toch tot de volgende berichten
De groetjes thea en peper
Wat een leuke foto's weer
En je word al aardig bruin hoor .
Fijn dat jullie die mensen weer tegen kwamen het zal je maar overkomen
Dat het ook al donker word en je auto wil niet eng hoor
De groetjes maar weer en tot mail
Dikke kus thea
Daaaaaaaaaaag
Jullie zullen wel gelachen hebben op het bootje maar ook wel weer spannend, gelukkig is het wel goed gegaan. En dat hij een motortje had.
Toevallig dat je nog mensen tegen bent gekomen en dat jullie moesten helpen ja daar is geen wegenwacht natuurlijk. Hadden ze niet op sleeptouw mee kunnen gaan? Ja je zou ernaar staan en er komt niemand dat is dan minder gezellig in het donker.
En vandaag weer een flinke wandeling na een slecht nacht toemaar. Net bereik gehad met je en je bent daar ook weer goed aan gekomen. Nu eerst eten en dan maar weer je wandelschoenen aan en je fototoestel mee en maar weer op pad. Heb een mooie gezellige wandeling en geniet van al het mooie om je heen. Enne niet teveel foto's maken je je heb er nog niet zoveel toch, hi hi
Toedeloe tot je volgende blog dan hopende dat je bereik heb.
Groetjes van ons
Weer genoten van je reisverslagen van demooie foto's.
Het is van daag lekker weer .volgens de berichten wordt het niet veel bijzonders.(b.v.regen)
Dus worden niet zo bruin als jij.
Nog veel plezier van de mini vakantie
De Gr.ria