Daar boven op de berg 4 oktober t/m 7 oktober

Zo mijn blog is er weer, het moest van hoog komen Hi Hi Hi

Woensdag  4 oktober

Fijne dierendag allemaal!

Laatste volle dag in kamp Androngahely. Vandaag is er een andere gids gekomen van een dorpje beneden om ons mee te nemen na het bos wat verder weg. Er schijnen daar namelijk ook lemuren te zitten. Om naar het bos te komen moesten we recht omhoog klimmen, achter ons dorpje naar de top van de berg. Daar over de heuvels op na het bos. Wat een uitzicht daarzo! Het bos was erg slecht begaanbaar ik heb er aardig wat schrammen en wondjes bij haha. Alles voor het goede doel, want we hebben toch 4 lemuren gezien. Ook deze lemuren waren erg schichtig voor ons.

Vlak voor de lunch waren we weer terug. Wat een hitte hier op de berg, het is echt niet te beschrijven en zo weinig schaduw. Na de lunch besloten we dat we toch weer naar het bos wilde waar ' Monsieur President', hoofd van dorp Ambodimanga, ons eerder over had verteld. Maar dat betekend wel dat we 4 km weer terug moeten lopen. We besloten dus een taxi Brousse aan te houden langs de weg.... Nou niet dus. Degene die voorbij kwamen zaten prop vol en zoveel kwamen er niet voorbij. Tot zo ver luxe transport naar veldwerk haha.

Eenmaal bij Monsieur President vertelde hij hoe we naar het bos moesten lopen. Daar kwamen we helaas geen lemuren tegen. Toch besloten we deze veldwerkdag in stijl af te sluiten, we gingen langs de cascade lodges in Ambodimanga waar ze koude drankjes serveren. Dat was nog eens even lekker en wat een luxe. Daarna waren we even bang dat we terug moesten lopen, maar gelukkig kwam er nu wel een taxi Brousse langs die plaats had. Al was de chauffeur erg apart en toen we uitstapten reed hij weg en keek hij door het raampje om, rijdend zonder handen! Haha.

Al snel was diner voor ons klaar gemaakt. Daarna besloot ik nog lekker even mezelf te wassen bij het stroompje water in de openlucht onder de volle maan. Even afkoelen, al is het in de tent wel weer super heet.

Ik zeg samymandrimifoha dat is trusten.

Donderdag 5 oktober

Deze ochtend gaan we nog even een veld expeditie doen, hier in Androngahely. Maar natuurlijk eerst ontbijt met pannenkoeken! Ook kwam er een vrouw en man van het dorpje bij ons langs boven op de berg en verkochte aan ons hun cashewnoten, erg lekker!

Een van onze gidsen was ziek en voor de ander was het fady (verboden) om te werken op donderdagen. Dus kregen we een gids van het dorpje hoger op de berg. Naja een petit gids, een jongetje van denk ik 10 jaar. Al wist hij het bos van gisteren wel te vinden en vonden we ook de lemuren. Al waren ze in de verte en vluchten ze weg toen we klauterend dichtbij probeerde te komen. Het jongetje bleef maar in het Malagassisch tegen ons praten maar we verstonden hem totaal niet, al deed hij zo zijn best. Eenmaal bij terugkomst kreeg hij zijn welverdiende loon, 5000 ar =1,50 euro en begroeten we zijn ouders op de terugweg naar ons dorp. Aardige mensen ook! Voor de lunch nog even snel onze tenten en spullen gepakt want vanmiddag zal het alleen maar warmer zijn. Want we gaan verhuizen. Al is het vandaag al echt de hele dag ontzettend warm. Komt dan toch het natte seizoen dichterbij? Omdat het zo heet is besloten we wat later te gaan verhuizen naar Ankitsaka. Shabir is naar Maromandia om een taxi Brousse te regelen en wij brengen alle spullen de berg af na beneden. Wat een klus! Toen alles eenmaal beneden was, was het wachten op Shabir. Op eens kwam er een auto, vrachtwagentje ofzo, aanrijden waarvan we moesten lachen. Want hij was nog hoger opgeladen met spullen dan dat de auto hoog was. Maar wie zat er in de auto? Shabir, dit is ons vervoer! Hahah. Zelfs de chauffeur had zijn bedenkingen met al onze bagage. Maar alles paste op het dak. Daar zaten we dan achterin met allemaal Malagassische mensen en bagage en kippen! In een vrachtwagentje die in elkaar geknutseld en geplakt is. Na ongeveer 30 min, en 3 keer stoppen omdat er mensen uit moesten, kwamen we aan in Amgro.... Na even wachten vonden we een mooie plek om te kamperen. Aan de weg naast een huis en jawel een winkeltje waar ze snoep en drinken verkopen. Alleen de mensen waren niet thuis dus we hadden nog geen toestemming  om onze tent op te zetten. Wel werd alvast het avond eten klaar gemaakt want het was ondertussen  al 7 uur. Rond 8 uur konden we onze tenten opzetten en lekker eten. Inclusief onze kip die we die ochtend hadden gekocht in Androngahely. Daarna heb ik snel even bij het nieuwe water bron gedouched. Alle zweet eraf. Helaas in dit dorpje nog geen bereik gevonden, zelfs niet voor bellen. Zal dit dan de eerste plek zijn zonder bereik? Morgen zal ik eens opzoek gaan. De groetjes en voor nu slaap lekker.

Vrijdag 6 oktober

Salama

Redelijk goed geslapen moet ik zeggen. Er waren af en toe wel wat auto's die voorbij reden. Maar eigenlijk niet veel last van gehad.

Na het ontbijt regelde Shabir voor ons een gids om naar het bos te gaan in de middag. Dus in de ochtend heb ik even wat gewassen, Blog bijgewerkt en wat informatie gelezen over de vakantie. Na de lunch begon de wandeling na het bos. Ongeveer 45 min over de high way van Madagascar. Waarbij de voorbij rijdende auto's toch wel raar opkijken, Huh vazaha op de weg lopend? Haha. Halverwege kwamen we Theophiele tegen, de man die hier alles weet van de lemuren. Hem hadden we gisteren toevallig ontmoet langs de weg, wachtend op ons vervoer. En vandaag kwamen we hem weer tegen, want hij woont hier dus dan kan je hem tegen komen. Hihi  Eenmaal verder gelopen kwamen we bij het huisje van onze gids voor vandaag, een vrouwelijke gids. We liepen door een dorpje de berg op naar het bos.  Ineens zagen we een andere oudere vazaha, we liepen verder en  iets hoger daar waren er nog meer!  Allemaal aan het uitgerust in  hiking kleding, wandel stokken, hoedjes en camera. Want daar zaten dan ineens heel veel blauw oog maki's. Heel laag hij de grond en de gidsen gaven ze bananen te eten. Ze zijn een soort van tam. De groep mensen bleken uit Engeland te komen en hun tour operator wist dat hier blauw ogen maki’s  zaten dus waren ze hier gestopt. 2 groepen, 1 van 16 lemuren en 1 van 8 lemuren. Zover we konden zien ook 3 baby’s! Helaas viel het wel op dat de meeste lemuren geen goede vacht conditie hadden.

Eenmaal op de terugweg op de high bedankten we onze gids en liepen we terug. Iris en haar broer Martijn zullen rond deze tijd aankomen in het kamp. Maar we ontvingen berichtjes van hun dat ze ons niet konden vinden. Want wij gek vonden want je zou denken dat alle dorpelingen weten dat er vazaha in hun dorp kamperen. Maar we waren waarschijnlijk nog niet zo opgevallen omdat er gisteren laat arriveerden. We waren een aantal keer door een Malagsy nummer gebeld. En een keer nam ik op, begon een vrouw Malagassisch tegen me te praten haha. Ik gaf de telefoon maar aan de gids. En volgens onze vertaling vertelde die iets over dat 2 Amerikanen na ons opzoek zijn ofzo. Maar eenmaal bij kamp was niemand er. Later bleken waarschijnlijk die 2 Amerika Iris en Martijn te zijn, denken we dan haha. Want na een tijdje kwamen die met de auto aangereden.

Leuk dat ze hier in kamp zijn voor een aantal dagen! Een gezellige grote groep vazaha.

Zaterdag 7 oktober

Vanochtend was het weer een van die vroege ochtend dat je wakker wordt omdat je geluid hoort en naar de wc moet. Het is licht aan het worden en je bent klaar wakker, maar het is pas 5 uur, half 6. Na wat te hebben gelezen had ik om 7 uur weer ontbijt en gingen we rond 8 uur het bos weer in.

Door een miscommunicatie dacht ik in het vorige kamp dat we nog genoeg eten hadden voor de rest van de dagen, bleek dat de lijst te zijn met spullen die we niet genoeg hadden. Dus ging Hortencia speciaal voor ons op pad naar Maromandia om spullen te kopen. Eenmaal op weg naar het bos scheurde er een motor voorbij, wie zat daar achter op, jawel Hortencia! Dat had ze goed geregeld. HaHa.

In het bos zagen we de twee groepen weer terug op precies dezelfde plekken. Toch waren we er niet van overtuigd dat we al het bos hadden gezien dus we vroegen er maar even om. En het klopte, we liepen nog een stuk verder. Helaas geen lemuren daar gezien, maar wel een super mooie water stroom en waterval! Dat was een mooie plek voor een pauze.

Ook op de terugweg zagen we geen lemuren maar de gidsen vertelde ons dat er hier wel 9 groepen, totaal 104 lemuren zitten. Ik zet er nog wel een vraag teken bij, ook omdat het zo’n specifiek getal is. We waren net op tijd terug bij kamp want de lunch was al klaar. De kip stond op het menu. En als toetje een lekkere pannenkoek.

Na het eten was het tijd om even bij te komen van het wandelen en de hitte. Daarna moesten we even de vakantie plannen bespreken. Er heerst hier in Madagascar nu namelijk de pest. Dit is een ziekte die erg besmettelijk is en Madagascar is een van de weinige landen waar deze ziekte nog voorkomt. De meeste gevallen zijn nu in Tana en Antsirabe. We vermijden dus deze plekken met de vakantie. Maar het komt vast allemaal wel goed. In de middag was er ook wat internet tijd, boven op de berg met een mooi uitzicht.

Voor het avond eten ben ik nog even gaan douche met mijn emmertje en kleine bekertje. Voor het avond eten staat er weer een feestmaal op het menu. Eend, rijst, bonen, pinda's, frietjes en ketchup. En als toetje een lekker gebakken brood met chocolade pasta! Wat is Hortencia toch goed. Rond 8 uur besloten we nog even een koekie tijd in te lassen en daarna onze tanden te poetsen en te gaan slapen. Al is het in de tent weer Mega warm en plakkerig.

Bonne nuit!