De laatste loodjes en vakantie begint.

Zondag 8 oktober

Goede morgen! Bonne Jour!

Wat een nacht. Het begon erg plakkerig en warm in de tent. En rond een uur of half 1 moest ik toch echt na de wc. Op de terug weg leek het net alsof ik regen druppels voelde. Dat is gek, zal vast geen regen zijn. Maar toen zag ik Shabir en Hortencia alle spullen verhuizen onder een afdakje. Dus toch wel regen! Gelukkig zette het niet door en waren het letterlijk 3 druppels. Deze ochtend is het laatste ontbijt van Hortencia, ze gaat namelijk vandaag terug naar Anthohihy. Nadat we lekker hadden gegeten hebben we haar natuurlijk uitgebreid bedankt!     Onze nieuwe kok stond ook al klaar, een vrouw die we hier in de afgelopen periode al een aantal keer zijn tegen gekomen. Ze hielp ons toen als porter in Angodrahely, sprak ons wel eens aan op de weg na het bos en nu is ze hier weer. 

Vandaag zijn we op expeditie gegaan naar een bos dat 6 km ver weg was. Het lijkt niet zo ver, het is ons dagelijkse gemiddelde, maar het verschil was dat het pad van vandaag continue in de volle zon was.       En wat was het heet!      We zijn wel langs enorm mooie stukken geweest, mooie water stroompjes en een klein dorpje. Helaas van de 5 uur lopen deze ochtend zijn we maar een half uurtje in het bos geweest. Het was zo klein, helaas ook geen lemuren. Rond een uur of 1 kwamen we terug en konden we lunchen, afkoelen met water en wat bij komen van de hitte. Al snel ging de middag voorbij, wat drinken gehaald in het winkeltje, koekjes gegeten en wat gekletst.

Het diner bestond uit, minsao, rijst en bonen. Helaas geen vis, die kon niet gekocht worden vanmiddag haha maar dat is niet zo erg. Na het eten zijn we de berg achter onze tenten opgeklommen om wat sterren te gaan kijken. Wat mooi en donker was het toch. Helaas waren er al snel meer wolken en hebben we nog even wat internet tijd ingelast voordat we terug gingen om te slapen.

Maandag 9 oktober

Een nieuwe dag in kamp Maropapango!

We wilden vandaag naar een nieuw bos richting het noorden. Dus wij de hele weg afgelopen in de volle zon. Komt onze gids ermee dat het bos is gekapt en er dus geen lemuren meer zitten in dat gebied. Helaas pinda kaas. Toen besloten we om bij een kraampje in dat dorpje wat suiker pinda's te kopen, wat mensen te interviewen (vragen te stellen over de lemuren). Dat was ook erg interessant. Daarna wilde we eigenlijk met de taxi Brousse terug gaan maar er kwam er geen één langs. Na een tijdje was er eentje en we dachten hier passen we wel in. Dus Cas en ik stapte vast in, daarna kwamen er nog meer mensen de taxi in en propte zichzelf er echt in! Toen besloten we er toch maar weer uit te klimmen, want het paste toch niet allemaal. Dan maar terug lopen. Na de lunch even lekker snel gedoucht en was het tijd om het heetste moment van de dag te overleven haha.

Rond een uur of 4 zijn we naar een ander stuk bos gelopen, een beschermd bos. Na ongeveer een uurtje lopen kwamen we in het bos. Dat zag er best goed uit. Helaas geen lemuren. Eenmaal uit het bos liepen we al snel een dorpje in, waar een man ons vertelde dat de lemuren rond 6 uur bij het watertje van het dorp komen. Dus besloten we om terug te lopen naar het watertje en een half uurtje te wachten. En inderdaad rond 6 uur zagen we de groep lemuren! Was wel wat lastig te zien want het was al aardig donker aan het worden, maar we hebben ze gezien. Daarna zijn we over de Malagassische weg, in het donker met onze hoofdlampjes op terug gelopen naar het kamp. Dat was ook wel weer een ervaring. Na het diner wat bestond uit rijst, bonen, groenten, aardappels en pinda's ging ik nog even snel na het internet punt. En natuurlijk nog even afspoelen met koud water voordat het bed tijd was.

Dinsdag 10 oktober

De aller, aller laatste veldwerkdag ! Na een goed ontbijt inclusief ei en pannenkoeken vertrokken we weer. We gingen door de felle zon zonder wind op naar het bos van gisteren. Helaas vandaag geen lemuren gezien, maar wel weer een ander stuk bosje uitgekamd. Eenmaal terug bij kamp hadden we een lekker lunch met rijst, aardappels en ei. Hierna heb ik even wat kleding en ondergoed gewassen, zodat ik weer wat schone kleding heb voor de vakantie. Hup, met je teiltje, je cupje, je kleding en je vao vao naar het stroompje water en wassen maar.

Daarna was het wel tijd voor een douche, bij hetzelfde watertje alleen wel wat verder weg van de bron aangezien het water ook als drink water word gebruikt. Daar sta je dan in je bikini, in een klein bosje langs de weg waar de vrachtwagens langs scheuren. Toch wel een gek idee haha. En soms moet je even wachten want dan zijn andere mensen zich ook aan het wassen. Gelukkig is het de moeite waard want je koelt er echt lekker door af. Daarna alvast wat spullen ingepakt en back-up van m'n foto's gemaakt op m'n laptop. En natuurlijk even uitgerust. Morgen om 9 uur komt er een auto busje of taxi Brousse, Shabir heeft het geregeld, ons ophalen en brengt ons naar Anthohihy . Ja, dat hotel met het zwembad! Voor een nachtje hoor, daarna gaat onze vakantie beginnen en vertrekken we richting het zuiden!

Woensdag 11 oktober

Wat een nacht, het was zo plakkerig en bewolkt ! En ja hoor, onze Shabir had gelijk het ging regenen. En niet zo klein beetje ook! Rond een uur of 12 ging het regenen, lekker hard en ongeveer een uur lang. Snel de tenten uit en alle spullen droog zetten.

Rond 7 uur stonden we op om te ontbijten en onze spullen te pakken. Ons laatste ontbijt op de kamp tafel, op de grond gemaakt van rijst zakken. Ga het wel missen hoor. Rond een uur of 9 was onze auto gearriveerd en was het tijd om de spullen in de taxi Brousse te laden en te vertrekken richting Belle vue! Eenmaal daar aangekomen voelde het echt als thuis komen. We hoefden niet eens te zeggen dat we een reservering hadden toen we de receptie binnen liepen, we kregen gelijk de sleutel van onze kamer. Natuurlijk het eerste wat ik deed is onder de douche springen! Lekker hoor!

Daarna even lekker geluncht en gerelaxt in de airco kamer. Rond een uur of 4 kwam Shabir ons ophalen. Voor een kleine rondleiding door Anthohihy. Eerst langs de taxi Brousse station om plekken te reserve voor een rit maar Tana morgen avond. Wat een drukte op dat station, allemaal busjes en mensen. Daarna brachten we een bezoek hij zijn werk plek. Een jeugd centrum, waar je kunt sporten, er werd nu dansles gegeven. Daarna liet hij ons zijn huis zien. Hij woont eigenlijk wel in een mooi huis voor een Malagassy persoon! Zelfs met mooie meubels en een tv. Ook heeft hij een speciale verassing voor ons. Een mooi gebaar. Hij heeft namelijk vlak bij zijn huis een stukje grond gekocht. En daarop zal hij 6 mango bomen plaatsen. Voor elke student eentje, eentje voor de kokkin Hortencia en één voor zichzelf. Als een mooi aandenken. En ze staan 6 meter uit elkaar. Zo lief van die man! Mogen de bomen hard gaan groeien! Ooit moet ik dus nog terug om deze mango bomen te bewonderen. Morgen zullen we afscheid nemen van Shabir bij de taxi Brousse. We gingen uit eten in Chez Amie wat helaas iets te lang na onze mening duurde. Daarna een goede nacht in een airco koude kamer!

Donderdag 12 en Vrijdag 13 oktober

Na een goede nacht rust en een beetje uitslapen ontbeten we voor het laatste keer in Belle Vue. Rond een uur of 10 namen we de taxi naar de school waar onze kokkin  Hortencia werkt. School is namelijk weer begonnen en je ziet alle kinderen in een gekleurde blouse lopen, elk een andere kleur voor een klas of school denk ik. Na een tijdje zoeken vonden we de goede school. De kinderen keken wel een beetje raar toen ze ons binnen zagen komen. Ze waren net bezig met een Franse les, dus iedereen stelde zichzelf even voor in het Frans. Daarna hebben we eventjes achter in het lokaal gezeten om een stukje mee te krijgen van de les. De kinderen moesten één voor één het goede antwoord op het bord schrijven. Na een tijdje ging de school bel en was het pauze. Een mooi moment om afscheid te nemen van Hortencia. Wat een geweldige vrouw ze heeft ons goed verzorgd. Alle kinderen liepen met ons mee naar de taxi. Eenmaal terug in het hotel was snel even douche, spullen inpakken, eten en de taxi inladen. Op weg naar de taxi Brousse station. Hier wacht Shabir ons al op. Rond een uur of half 3 kwamen we aan. Langzaam maar zeker werd alles op en in de auto geladen. Maar wat was het toch heet daar wachten in de zon. Rond een uur of 4 was het dan echt tijd om afscheid te nemen van Shabir, die man die alles voor ons regelt. Zelfs tot op het laatste moment, hij regelde dat onze spullen zo geplaatst werden dat we er als eerste uit kunnen want wij stoppen net voor Tana. Daar gingen we dan en lieten we Shabir achter. Wat een bijzondere behulpzame man hij stond altijd voor ons klaar.

Al na 5 min stopte we om te tanken, mooi kon ik even plassen. Eenmaal de stad uit kwamen we weer langs de mooiste landschappen en de zonsondergang rond 6 uur was geweldig mooi. Toen het eenmaal donker werd zagen we in de verte zelfs onweer! Rond een uur of 7 hadden we een plas pauze.... Ja iedereen op een rijtje naast te weg en hup broek na beneden. Gelukkig is het donker zullen maar zeggen. Daarna vervolgde we onze rit. Pas rond een uur of 9 stopte we langs de weg in Ambondromamy. Hier stoppen alle taxi Brousses om te eten want het was behoorlijk druk. We gingen allemaal een hotelletje binnen,  met best mooie tafels en stoelen. Al snel kwam de serveersters vragen wat je bij je rijst wilde. En nog voordat ze klaar was met vragen kregen we allemaal al een bordje met rijst en al snel volgde onze bij gerecht. Ik had bonen en saus. Nou net als in kamp haha maar wel veel minder lekker hoor! Ook at ik een lekker toetje uit de koelkast. Alles snel op gegeten want de autorit ging weer verder, denk dat we nog geen 15 min uit de auto waren geweest. Snel weer verder.

We kwamen langs Maevatanana, waarvan gezegd wordt dat het de heetste plek van Madagaskar is. Rond een uur of 5 kwamen we aan in Ivato waar we werden afgezet bij een tankstation, vanaf daar namen we de taxi naar Susie's place. Wat een welkom kregen we weer toen we daar aankwamen. Edmond stelde zelfs een ontbijtje voor ons samen en we konden gebruik maken van een heerlijke warme douche! Daar knap je even van op na een rit van ruim 14 uur. En even natuurlijk geknuffeld met Rocky!

Rond een uur of half 8 was onze privé auto gearriveerd, een mooi ruim busje voor zeker 7 personen. Op weg naar Ranomofana. Soms stopte we even om te tanken en natuurlijk moeten we dan even een plas pauze inlassen. Het landschap veranderd na Tana zo enorm. Overal zie je rijstvelden en de bergen worden hoger en hoger. Alles is hier een heel stuk groener maar ook zie je veel gesteente. Eenmaal richting het stadje Antsirabe, waar we niet overnachten vanwege de pest, worden de huizen ook een stuk groter. En allemaal van steen. Het is een stuk rijker gebied dan ik ooit heb gezien in Madagaskar. Vele winkeltjes en mooie gebouwen met tuintjes. Natuurlijk zie je ook nog steeds de armoede maar over het algemeen is deze regio rijker. Overigens valt er nog niet veel te merken van de pest. Juist in Tana en Antsirabe waar de meeste uitbraken zijn verwacht je mensen met mondkapjes. Maar ik heb er geen één gezien. Bovendien zagen we zelfs een aantal andere vazaha rondlopen in Antsirabe. Het lijkt allemaal wel mee te vallen. Na een lunch in een Malagsy restaurant, misao en komkommer salade.

 Begon de tocht over de slingerende weggetjes weer verder. Wel bevat de weg hier veel minder gaten. Na uren over dit landschap te rijden veranderde het beeld langzaam in meer regenwoud gebied. En ja, je raad het al het ging regenen! En niet zo’n klein beetje ook! Maar wat is het hier groen en de bossen zijn enorm gelaagd. Er hing een mooie mist laag over het landschap heen. En we zijn ook nog even gestopt bij een enorme waterval! Wat een herrie maakte die, super gaaf. Rond half 6 kwamen we dan eindelijk aan bij Hotel Manja, ons hotel voor in ieder geval twee nachtjes. Na een goede diner en een douche was het toch echt tijd om te slapen. Na ruim 30 uur zonder slaap, 1087 km gereden te hebben en zoveel verschillend landschappen door gegaan.

Is het nu echt tijd om te gaan slapen want ik ben best wel moe.  Weltrusten !